Residence Du Viron BE, bezocht februari én april 2016
Wauw, wat een prachtig pand dit is, met mooie grote kamers en 3 verdiepinge en een zolder, ge-wel-dig! Het liep al tegen zonsondergang dat we dit huis bezochten dus we moesten snel te werk gaan, en dat heb ik geweten. Toen ik op de derde verdieping arriveerde was de zon al bijna onder, en liep gehaast over de overloop om nog snel de kamers te pakken die leuk waren. Toen ik een stap zette en gekraak hoorde zakte ik binnen een nanoseconde door de vloer, gelukkig tot mijn voet, maar een nano seconde zakte ik verdoor tot aan mijn heup. Verbouwereerd zat ik op de grond met mijn been zo vast als een huis toen mijnmaatje een schreeuw gaf met de vraag of alles oké was, want net op het moment dat ik door de vloer zakte, was hij een verdieping lager, en stond precies onder het stuk waar ik viel, en kreeg het pleister om zijn oren geslingerd. De adrenaline spoot door mijn aderen en riep een paniekerige slaak van opluchting dat het gelukkig meeviel en kroop uit het gat. Ik heb mijn biezen gepakt, en ben naar buiten gevlucht waar ik bibberde als een rietje van de schrik. Ik was er helemaal klaar mee die dag. Dankzij dit akkefietje ben ik uiterst voorzichtig geworden en moet er niet aan denken dat dit wel eens heel anders had kunnen aflopen... Omdat ik het huis nog niet helemaal gehad had, heb ik twee maanden later een revisit gedaan, maar deze was niet van lange duur, we werden helaas weggestuurd....
